ยางิริ นามิเอะ (95)ทำไมฉันต้องทำข้า

ยางิริ นามิเอะ (95)
ทำไมฉันต้องทำข้าวเย็นให้หมอนั้นทุกครั้งที่หมอนั้นสั่งด้วยนะ....?
....ฉันควรจะวางยาพิษหมอนั้นดีไหมนะ...?

ฮาริมะ มิกะ (100)
เสน่ห์ปลายจวักของฉันมีก็เพื่อเซจิซังเท่านั้นแหละค่ะ!
ดังนั้น ถ้าคุณคิดว่าอาหารของฉันอร่อยนะ อย่าลืมขอบคุณเซจิซังนะคะ!

เซลตี้ สเตอร์ลูซอน (35)
[.........] (ถ้ามันแค่ปูอัดละก็ ฉันก็พอทำได้ละนะ)

โซโนฮาระ อันริ (30)
ข- ขอโทษนะคะ ฉันจะใช้คาตานะปลอกมันได้หรือเปล่าคะ....คงไม่ได้สินะคะ...ใช่ไหมคะ?

อมิเลีย (-20)
อย่างเดียวที่เหลืออยู่ตอนนี้ก็มีแค่ผสมและจุดไฟเท่านั้นแหละนะ อาหารนะ สุกจากข้างในด้วยไมโครเวฟเถอะ ฟุฟุ

คาริซาวะ เอริกะ (70)
ฉันไม่รู้หรอกนะว่าจะทำยังให้รถมีลายการ์ตูนนะ! แต่ว่าถ้าแค่กับข้าวละก็ ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญเลยละน้า! ฉันจะทำตัวการ์ตูนในอนิเมะด้วยอาหารละ!

Durarara!! X4

คุณรู้หรือเปล่า?
แม้แต่เมืองนะ ก็ต้องการที่จะพักผ่อนเหมือนกัน
เหมือนกับพวกมนุษย์เงินเดือนที่ทำงานเกินเวลามากเกินไปนะ หรือแม้กระทั่งพวกนักเรียนที่เคร่งเครียดเกินไปตอนที่ ซาซาเอะซัง ออนแอร์นะ
และ ไม่จำเป็นต้องบอกเลยแม้แต่น้อย เมืองมันพักผ่อนไม่ได้ตราบใดที่ยังมีคนอาศัยอยู่นั้นแหละ
อย่างไรก็ตาม พวกเมืองก็คงสนุกกับวันหยุดได้
เพราะว่านอนจนถึงบ่ายสอง และกินแต่อาหารขยะที่บ้านคงไม่ใช่วิธีเดียวที่จะสนุกกับวันหยุดหรอกใช่ไหม?
เมืองนั้นจับตามองมนุษย์ที่ย้ายเข้ามาในตัวมัน และในเวลาเดียวกัน ก็เล่นกับพวกเขา
มันคือที่เมืองสนุกกับวันหยุด
และนั้นก็คือ ตัวอย่างที่ดี ถ้าเกิดว่าคุณเป็นเหยื่อของเหตุการณ์แปลกๆ ที่เกิดขึ้นในอิเคบุคุโระ
ก็แค่พยายามบอกตัวคุณเองว่า เมืองก็แค่อยากเล่นสนุกกับคุณ และผ่อนคลาย
และถ้าเป็นไปได้
ทำไมไม่เล่นไปกับเมืองนั้นละ?

- ตัดตอนจาก อิเคบุคุโระโจมตีกลับ ไกด์ฉบับสมบูรณ์สู่อิเคบุคุโระสำหรับคนเดินเท้า เขียนโดย ทสึกุโมยะ ชินอิจิ และตีพิมพ์โดย Media Works,Japan.

บทที่ 1
รายงานพิเศษของช่อง King : อิเคบุคุโระ, หนึ่งร้อยวันที่แนวหน้าสนามรบ

"อิเคบุคุโระ เมืองที่รู้กันดีว่าไม่มีความสงบ-"
เสียงที่ฟังดูหนักหน่วงในทีวีกำลังบรรยายคลิปที่โชว์ให้เห็นถึงวิวของท้องถนนยามค่ำคืนถูกยิงโดยรถสายตรวจ
"เมื่อสองเดือน 'คืนนักล่า' ที่มีผลลัพธ์เป็นผู้บาดเจ็บสาหัสจำนวนมาก ได้ทำให้เมืองตกอยู่ในความหวาดกลัว วันนี้ อิเคบุคุโระยามค่ำคืนไม่ได้ดูน่าอุ่นใจมากกว่าเดิมเท่าไร"
มันเป็นรายงานพิเศษที่พบได้ทั่วไปเมื่อตอนสิ้นปี
ในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบ คลิปมากมายของคดีที่เพิ่งไขได้ไป รวบรวมโดยนักข่าวที่ตามตำรวจไปทุกที่เพื่อถ่ายทำ กำลังฉายอยู่บนทีวี
หัวข้อเหล่านั้นไม่ใช่เรื่องที่เป็นเรื่องระดับชาติ - ส่วนใหญ่เป็นเพียงแค่การต่อสู้ตามท้องถนน เมา หรือการขับรถโดยไม่มีใบขับขี่ หรือการนำรถที่ถูกขโมยไปคืนมาได้ - ในความจริงแล้ว เรื่องพวกนี้ยากมากที่จะขึ้นสู่หน้าหนังสือพิมพ์ได้
แต่เหตุการณ์เหล่านี้ ถูกบันทึกโดยไม่ได้ตัดต่อและสดอยู่บนแผ่นฟิล์ม ได้ให้ผู้ชมความเพลิดเพลินใจที่อาชญกรรมได้ถูกก่อขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกเขา และถ่ายทอดข้อความสำคัญ - "เมืองนั้นน่ากลัวยามรัตติกาล"
แต่ถึงอย่างนั้น รายงานพิเศษของช่อง King มีกุญแจที่ทำให้มันต่างจากช่องอื่นๆ ที่เหมือนๆ กัน
"เงาที่น่าประหลาดใจเต้นรำไปท่ามกลางความมืดยามค่ำคืนบนถนนไฮเวย์ที่เป็นดังเส้นเลือดที่หล่อเลี้ยงเมืองนี้"
ภาพวิวท้องถนนสลับตัดไปที่คลิปวิดีโอที่โด่งดัง
"จักรยานยนต์คันนี้ไม่มีหมายเลขทะเบียนหรือแสงไฟ - ที่มากกว่า มันเป็นสีดำทั้งคัน ตามปกติแล้ว มันอันตรายมากที่จะขับขี่ไปแบบนี้"
อย่างที่คาดไว้ ภาพของวิวยังคงเป็นยามค่ำคืนของอิเคบุคุโระ
แต่อย่างไรก็ตาม มันฉายภาพของสถานการณ์ที่เคยออกอากาศไปก่อนหน้านี้
ที่ตรงกลางของภาพ รถมอเตอร์ไซค์สีดำสนิทกำลังทะยานไปสู่อากาศตามหลังรถคันหนึ่ง
อย่างที่ผู้บรรยายได้ชี้ให้เห็น มอเตอร์ไซค์สีดำคันนี้ไม่มีแสงไฟหรือหมายเลขทะเบียนรถ ถ้ามันเป็นอะไร มันก็คงจะเป็นรูปวาดโครงร่างที่กลายเป็นสิ่งของสามมิติมากกว่า
เสียงปืนดังขึ้น และคนขับมอเตอร์ไซค์ก็เบี่ยงหลบเพื่อหลบมัน ณ วินาทีนั้น หมวกกันน็อคดูเหมือนว่ามันจะลอยละล่องไปในอากาศ
อย่างไรก็ตาม มันกลับมาทันที ณ ที่ที่มันเคยอยู่ก่อนหน้านี้ -

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยางิรินามิเอะ มิกะดังนั้นถ้าคุณคิดว่าอาหารของฉันอร่อยนะอย่าลืมขอบคุณเซจิซังนะคะ

เซลตี้สเตอร์ลูซอน (35)
[......... ] (ถ้ามันแค่ปูอัดละก็ฉัน ก็พอทำได้ละนะ)

โซโนฮาระอันริ (30)
ข - ขอโทษนะคะคงไม่ได้สินะคะ ... ใช่ไหมคะ

อมิเลีย อาหารนะสุกจากข้างในด้วยไมโครเวฟเถอะฟุฟุ

คาริซาวะเอริกะแต่ว่าถ้าแค่กับข้าวละก็ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญเลยละน้า!

x4 คุณรู้หรือเปล่า?
แม้แต่เมืองนะก็ต้องการที่จะพักผ่อนเหมือนกัน
ซาซาเอะซังออนแอร์นะ
และไม่จำเป็นต้องบอกเลยแม้แต่น้อย พวกเมืองก็คงสนุกกับวันหยุดได้
เพราะว่านอนจนถึงบ่ายสอง และในเวลาเดียวกันก็เล่นกับพวกเขา
ตัวอย่างที่ดี เมืองก็แค่อยากเล่นสนุกกับคุณและผ่อนคลาย
ตัดตอนจากอิเคบุคุโระโจมตีกลับ เขียนโดยทสึกุโมยะชินอิจิและตีพิมพ์โดยมีเดียโรงงาน, ญี่ปุ่นบทที่ 1


รายงานพิเศษของช่องกษัตริย์.อิเคบุคุโระ,"เมื่อสองเดือน 'คืนนักล่า' ได้ทำให้เมืองตกอยู่ในความหวาดกลัววันนี้
ในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบคลิปมากมายของคดีที่เพิ่งไขได้ไป กำลังฉายอยู่บนทีวี
- เมาหรือการขับรถโดยไม่มีใบขับขี่หรือการนำรถที่ถูกขโมยไปคืนมาได้ - ในความจริงแล้วแต่เหตุการณ์เหล่านี้ และถ่ายทอดข้อความสำคัญ - "เมืองนั้นน่ากลัวยามรัตติกาล"
แต่ถึงอย่างนั้นรายงานพิเศษของช่องกษัตริย์ ที่เหมือน ๆ- ที่มากกว่ามันเป็นสีดำทั้งคันตามปกติแล้วมันอันตรายมากที่จะขับขี่ไปแบบนี้ "
อย่างที่คาดไว้อย่างที่ผู้บรรยายได้ชี้ให้เห็น ถ้ามันเป็นอะไรเสียงปืนดังขึ้น ณ วินาทีนั้น มันกลับมาทันที ณ ที่ที่มันเคยอยู่ก่อนหน้านี้ -

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ยางิรินามิเอะ (95)
ทำไมฉันต้องทำข้าวเย็นให้หมอนั้นทุกครั้งที่หมอนั้นสั่งด้วยนะ...
....ฉันควรจะวางยาพิษหมอนั้นดีไหมนะ...

ฮาริมะมิกะ (100)
เสน่ห์ปลายจวักของฉันมีก็เพื่อเซจิซังเท่านั้นแหละค่ะ!
ดังนั้นถ้าคุณคิดว่าอาหารของฉันอร่อยนะอย่าลืมขอบคุณเซจิซังนะคะ

สเตอร์ลูซอนเซลตี้! (35)
[...] (ถ้ามันแค่ปูอัดละก็ฉันก็พอทำได้ละนะ)

โซโนฮาระอันริ (30)
ฉันจะใช้คาตานะปลอกมันได้หรือเปล่าคะขขอโทษนะคะ...คงไม่ได้สินะคะ...ใช่ไหมคะ?

อมิเลียอาหารนะฟุฟุสุกจากข้างในด้วยไมโครเวฟเถอะอย่างเดียวที่เหลืออยู่ตอนนี้ก็มีแค่ผสมและจุดไฟเท่านั้นแหละนะ (-20)


คาริซาวะเอริกะ (70)
ฉันไม่รู้หรอกนะว่าจะทำยังให้รถมีลายการ์ตูนนะ แต่ว่าถ้าแค่กับข้าวละก็ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญเลยละน้า ฉันจะทำตัวการ์ตูนในอนิเมะด้วยอาหารละ!

ดูรารารา!! X 4

คุณรู้หรือเปล่า?
แม้แต่เมืองนะก็ต้องการที่จะพักผ่อนเหมือนกัน
เหมือนกับพวกมนุษย์เงินเดือนที่ทำงานเกินเวลามากเกินไปนะหรือแม้กระทั่งพวกนักเรียนที่เคร่งเครียดเกินไปตอนที่ซาซาเอะซังออนแอร์นะ
และไม่จำเป็นต้องบอกเลยแม้แต่น้อยเมืองมันพักผ่อนไม่ได้ตราบใดที่ยังมีคนอาศัยอยู่นั้นแหละ
อย่างไรก็ตามพวกเมืองก็คงสนุกกับวันหยุดได้
เพราะว่านอนจนถึงบ่ายสองและกินแต่อาหารขยะที่บ้านคงไม่ใช่วิธีเดียวที่จะสนุกกับวันหยุดหรอกใช่ไหมและในเวลาเดียวกันเมืองนั้นจับตามองมนุษย์ที่ย้ายเข้ามาในตัวมัน
ก็เล่นกับพวกเขา
มันคือที่เมืองสนุกกับวันหยุด
และนั้นก็คือตัวอย่างที่ดีถ้าเกิดว่าคุณเป็นเหยื่อของเหตุการณ์แปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในอิเคบุคุโระก็แค่พยายามบอกตัวคุณเองว่าและผ่อนคลายเมืองก็แค่อยากเล่นสนุกกับคุณ

และถ้าเป็นไปได้ทำไมไม่เล่นไปกับเมืองนั้นละ

ตัดตอนจากเขียนโดยไกด์ฉบับสมบูรณ์สู่อิเคบุคุโระสำหรับคนเดินเท้าอิเคบุคุโระโจมตีกลับ
ทสึกุโมยะชินอิจิ? -และตีพิมพ์โดยสื่องาน ญี่ปุ่น

บทที่ 1
รายงานพิเศษของช่องคิง: อิเคบุคุโระ หนึ่งร้อยวันที่แนวหน้าสนามรบ

"อิเคบุคุโระเมืองที่รู้กันดีว่าไม่มีความสงบ"
เสียงที่ฟังดูหนักหน่วงในทีวีกำลังบรรยายคลิปที่โชว์ให้เห็นถึงวิวของท้องถนนยามค่ำคืนถูกยิงโดยรถสายตรวจ
"เมื่อสองเดือน 'คืนนักล่า' ที่มีผลลัพธ์เป็นผู้บาดเจ็บสาหัสจำนวนมากได้ทำให้เมืองตกอยู่ในความหวาดกลัววันนี้อิเคบุคุโระยามค่ำคืนไม่ได้ดูน่าอุ่นใจมากกว่าเดิมเท่าไร"
มันเป็นรายงานพิเศษที่พบได้ทั่วไปเมื่อตอนสิ้นปี
ในห้องนั่งเล่นที่เงียบสงบคลิปมากมายของคดีที่เพิ่งไขได้ไป
กำลังฉายอยู่บนทีวีรวบรวมโดยนักข่าวที่ตามตำรวจไปทุกที่เพื่อถ่ายทำเมาหัวข้อเหล่านั้นไม่ใช่เรื่องที่เป็นเรื่องระดับชาติส่วนใหญ่เป็นเพียงแค่การต่อสู้ตามท้องถนนหรือการขับรถโดยไม่มีใบขับขี่หรือการนำรถที่ถูกขโมยไปคืนมาได้-ในความจริงแล้ว แต่เหตุการณ์เหล่านี้ถูกบันทึกโดยไม่ได้ตัดต่อและสดอยู่บนแผ่นฟิล์มได้ให้ผู้ชมความเพลิดเพลินใจที่อาชญกรรมได้ถูกก่อขึ้นต่อหน้าต่อตาพวกเขาและถ่ายทอดข้อความสำคัญ- "เมืองนั้นน่ากลัวยามรัตติกาล"
แต่ถึงอย่างนั้นรายงานพิเศษของช่องคิงมีกุญแจที่ทำให้มันต่างจากช่องอื่น ๆ ที่เหมือน ๆ กัน
"เงาที่น่าประหลาดใจเต้นรำไปท่ามกลางความมืดยามค่ำคืนบนถนนไฮเวย์ที่เป็นดังเส้นเลือดที่หล่อเลี้ยงเมืองนี้"
ภาพวิวท้องถนนสลับตัดไปที่คลิปวิดีโอที่โด่งดัง
' จักรยานยนต์คันนี้ไม่มีหมายเลขทะเบียนหรือแสงไฟที่มากกว่ามันเป็นสีดำทั้งคันตามปกติแล้วมันอันตรายมากที่จะขับขี่ไปแบบนี้ "
อย่างที่คาดไว้ภาพของวิวยังคงเป็นยามค่ำคืนของอิเคบุคุโระ
แต่อย่างไรก็ตามมันฉายภาพของสถานการณ์ที่เคยออกอากาศไปก่อนหน้านี้
ที่ตรงกลางของภาพรถมอเตอร์ไซค์สีดำสนิทกำลังทะยานไปสู่อากาศตามหลังรถคันหนึ่ง
อย่างที่ผู้บรรยายได้ชี้ให้เห็นมอเตอร์ไซค์สีดำคันนี้ไม่มีแสงไฟหรือหมายเลขทะเบียนรถถ้ามันเป็นอะไรมันก็คงจะเป็นรูปวาดโครงร่างที่กลายเป็นสิ่งของสามมิติมากกว่า
เสียงปืนดังขึ้นและคนขับมอเตอร์ไซค์ก็เบี่ยงหลบเพื่อหลบมันหมวกกันน็อคดูเหมือนว่ามันจะลอยละล่องไปในอากาศวินาทีนั้นอย่างไรก็ตามที่ที่มันเคยอยู่ก่อนหน้านี้ณมันกลับมาทันทีณ
-